Çanakkale mayınları ve Marmaris
“Birinci Dünya Savaşı günlerinde Marmarisli bir çoban keçilerini otlatırken denizde boncuk gibi dizili karartılar görür. Çobandan muhtara, muhtardan kaymakama, kaymakamdan da kasabadaki komutana aktarılan bu bilgi İstanbul’a ulaşır sonunda. Denizdeki mayınları toplamak için görevlendirilen bir deniz subayı ve üç asker Marmaris’e doğru yola koyulur.
Marmaris’in girişinin mayınlanmasının nedeni, kasabanın iskelesine yanaşan bir Alman denizaltısının ikmal yapılmış olmasıdır. Savaşta birlik olduğumuz Almanların gemileri ile denizaltılarına yardım edilmemesi için, Akdeniz’deki Fransız donanmasına ait bir gemi önlem olarak bırakır Marmaris sularına…
Uzmanlar tarafından Marmarisli balıkçılar ve sünger avcılarının yardımıyla çıkarılan mayınlar kıyıda toplanır. Uçaklar görmesin diye de üzerleri ağaç dallarıyla örtülür.
Mayınları İstanbul’a taşımak için yöredeki devecilerden her kervanda bir tane olan “Lök” denilen en güçlü develerin Marmaris’e getirilmesi istenir. Mayınlar develere yüklenir.
Mayınları taşıyan deve kervanı ilk gün Beldibi’ne ulaşır. Ertesi gün Taşhan’da konaklayan kervan yolculuğunu Gökova’da tamamlar. Burada arabalara yüklenen mayınlar Aydın’a oradan da trenle İstanbul’a ulaşır.
Mayınlar İstanbul’da Haydarpaşa’dan mayın gemisine yüklenir.
Bu arada Fransız komutasındaki mayın gemisi boğazı temizlemiştir.
Boğazın temiz olduğu yolunda rapor verilmiştir.
Tesadüfe bakın ki o gece Nusrat Mayın Gemisi Marmaris’ten gelen Fransız mayınlarını
Çanakkale boğazına döşemiştir.
Ertesi sabah yani 18 Mart günü, İngiliz ve Fransız donanması Çanakkale Boğazı’ndan giriş yapmış ancak bu mayınlara takılmıştır. Batan batmış yaralananlar geri dönmüştür.
Bu mayınların Marmaris’ten Çanakkale’ye gittiğini kimse bilmez”
Kaynak:
Sunay Akın - Geyikli Park
Yorumlar
Yorum Gönder