Günümüz bazı kelimelerin öz türkçe anlamları
Ara ara bazı kelimelerin öz türkçelerini merak ederek baktığım
Dîvânu Lugâti't-Türk, Orta Türkçe döneminde Kâşgarlı Mahmud tarafından
Bağdat'ta 1072-1074 yılları arasında yazılan Türkçe-Arapça bir sözlüktür.
Türkçenin bilinen en eski sözlüğü olup Batı Asya yazı Türkçesiyle ilgili var
olan en kapsamlı ve önemli dil yapıtıdır.
Aşağıda bu kitaptan gözüme takılan bazı kelimelerin gümüzdeki anlamları ile birlikte bulabileceksiniz.
Us = akıl demek , akılı çocuklara Uslu denir
Ök anne demektir. Ökesi olmayana da öksüz denir.
Kutun = günümüzde kadın, hatun olarak evrilmiştir
Kuymak fili dökmek demektir, bu yüzden altın dökene kuyumcu denir
Öz türkçede sineğe cibin denir, o yüzden de kulandığımız sinekliklere cibindirik denir
“Yen” Gömleğin kolunun diirsekten bileğe kadar olan kısmına denir,
Kol kırılır yenin içinde kalır..
Eski türk inancına göre zamanı atlar sürerdi, at ile alınan mesafeyi anlatmak için “at sürümü 1 gün sürer ” denirdi ,
O yüzden günümüzde zamana süre denir
“Günaydın” sözcüğü 1923 da Ziya Gökalp in uydurduğu bir sözcüktür.
fransızca da ki Bonjur a karşılık.
1940 larda çokta eleştirilsede günümüzde dilimize yerleşmiştir.
Sayende kelimesi farzcada “Gölge” demektir.
Bir kişiyiye “Senin sayende buralara geldim” dediğinde,
Senin gölgede buralara geldim demiş oluruz.
Aşk kelimesi, Arapça 'âşekâ'dan gelir.
Aşekâ, bir ağacı saran, besinini ağaçtan alan ve
zaman içinde ağacı kurutarak öldüren sarmaşığa denir... ( rivayete göre )
Dürt kelimesi eski türkçede dört demekti.
Dürtmek için de dörtüncü parmağımız kulanırız.
Genelde en uzun parmağımız olan orta parmak en uç ve üçüncü parmağımızdır.
Beş sayısı da “Baş” parmaktan ismini almaktadır.
adnycl
Kaynak :Dîvânu Lugâti't-Türk TDK Yayınları 2014 Nisan / 1.baskı
Benzer hikayeler ;
Yorumlar
Yorum Gönder