Adnycl

Şarap şişeleri genellikle 750 ml (75 cl) ölçüsünde üretilmektedir. Bu özellik nereden gelmektedir? Bu şişe kapasitesi; 19. yüzyılda standart hale gelmiştir ve bu konuyla ilgili en çılgın açıklamalar şunlardır: - Bir camcının akciğer kapasitesi, - Bir öğünde ortalama tüketim ölçüsü, - Şarabı saklamak için en iyi kapasite, - Ulaşım kolaylığı... Oysa şişenin bu kapasitede yapılma sebebi hiçbiri değildir. Aslında bu sadece tarihi temellere sahip pratik bir organizasyon: O zamanlar Fransız şarap üreticilerinin en önemli müşterileri İngilizlerdi. Ama asla Fransızlarla aynı ölçü sistemini benimsemediler. İngilizlerin hacim birimi 4.54609 litreye eşdeğer olan "imparatorluk galonu" idi. Dönüşüm hesaplarını basitleştirmek için Fransızlar; Bordeaux şarabını 225 litrelik fıçılar halinde taşıdılar, yani tam olarak 50 galon, 300 adet 750 ml ölçüsündeki şişeye karşılık. (75 santilitre). Hesaplamak daha kolay hale geldi. Bir fıçı = 50 galon = 300 şişeye denk geldi. Böylece bir galon 6 şişeye

 

  FİKİRLERİNİ YAYMAYI, TÜRKÇE KONUŞARAK, TERCİH ETTİĞİ İÇİN ZAMANIN HALEP MÜFTÜSÜ’nün FETVASIYLA 1417/18’de DERİSİ YÜZÜLEREK ÖLDÜRÜLEN TÜRK ŞAİİRİ NESİMİ. Büyük Türk Ozanı NESİMİ, bir tarikata gider. Azgın softa Nesimi'nin TÜRKÇE konuşmasından rahatsız olur. Nesimi'den ya Arapça ya da Farsça konuşmasını ister. NESİMİ ise azgın softaya şu cevabı verir: "Har içinde biten gonca güle minnet eylemem! Arabi, Farisi bilmem; dile minnet eylemem. Sırat-ı Müstakim üzre gözetirim Rahim’i, İblisin talim ettiği yola minnet eylemem. Bir acayip derde düştüm, herkes gider kârına, Bugün buldum, bugün yerim; Hak kerimdir yarına. Zerrece tamahım yoktur, şu dünyanın varına Rızkımı veren Hüdâ’dır, kula minnet eylemem. Oy Nesimi, can Nesimi; ol Gâni Mihman iken, Yarın şefaatlarım Ahmed-i Muhtar iken, Cümlenin rızkını veren ol Gâni Seddar iken; Yeryüzünün halifesi hünkâra minnet eylemem.” Hâlbuki NESİMİ ana dili TÜRKÇE dışında Arapça ve Farsça da bilmektedir. Fakat, küstah tarikat yobazına karşı

  1800 lü yılların başında.. De La Croix ( Öjen dölakrua) Eugène  Delacroix  isimli bir Fransız'ın resim sergisinde bir adam şövalye tablosunun önünde uzun uzun durur ve tabloyu inceler. Tabloyu beğenmemiş gibi de başını sağa sola sallar. Bunu fark eden ressam adamın yanına gider ve tabloyu beğenip beğenmediğini sorar. Adama der ki tablo güzel ama bazı hatalar var. Şövalyenin çizmesinde ki körükler kıvrımlarında hatalar var der. Ressam nereden bildiniz diye sorunca adam ben kunduracayım çizme dikerim der. Bu cevaba çok sevinen ressam adama "bana hatalarımı söyler misiniz" der ve eline kalem kağıt olarak adamın tüm söylediklerini not almaya başlar çizme ile ilgili. Fakat adam çizmede ki ayrıntıları bitirince tablonun üst kısmını da ki renk ve gölgeleri de eleştirmeye başlayınca ressam not almayı bırakıp adamın sözünü keser. Bayım der sen kunduracısın ben de ressamın hadini bil çizmeden yukarıyı aşma diyerek, bilmediği aklının yetmediği bilgisi dışında bir işe karış

 Kimliğini saklamak zorunda kalan Ermeni sanatçılarımızdandı. O yüzden onu Adile olarak bildik.  Adela rengarenk bir kelebek türüne verilen isimdir. Adı değişse de o renkli kelebek hayatımızı renklendirmekten hiç vazgeçmedi. Yokluk çekti, zor günler geçirdi, evladını kaybetti ama hep bize renk ve neşe kattı. Ondandır ki 80-90 kuşağında çocuk olmuş her çocuk onda anne şefkati hissetti. Adile Naşit son filminin son sahnesinde bugüne bir gönderme yapacaktı. O gün bile bizi düşünmüştü. Filmde hasta yatağında ölmekte olan birini canlandırıyordu. Son filminde son repliğini verirken kadraja dönmüş ve şunları söylemişti; "Dolu dolu yaşanmış güzel bir ömürde benimle beraber oldunuz. Bir tek isteğim var beni hatırladığınız zaman içiniz hüzün değil, sevgi ve neşe dolsun." Aramızdan ayrılışının 36. yılında Adile Naşit'i son isteği olan hüzün değil sevgi ve neşe ile anıyoruz  Hikayelerden haberdar olmak için e-mail adresinizi girin. Delivered by FeedBurner               

Talihsiz Arşidük Franz Ferdinand sabah bombadan kurtuldu aynı gün ilginç bir şekilde suikasta kurban gitti. 28 Haziran 1914'te Arşidük Franz Ferdinand Saraybosna'da bir suikasta kurban gitti. Bir grup genç Sırp terörist, Arşidükü ülkeye yapacağı resmi bir ziyarette öldürmeyi Planlamışlardı. Hedefi ıskalayan bir bomba atarak işi ellerine yüzlerine bulaştırmışlardı. Aralarından biri sakinleşip kendine gelmek için yan sokaklardaki bir kahveye sığınmıştı Arşidük sabahki bombalama olayında yaralanmış olan bir subayı ziyarete gitmek için tekrar otomobille yola koyuldu.  Şoför Saraybosna ırmağının üzerindeki bir köprüyü geçtikten sonra yanlışlıkla sola saptı. Adama durması ve geri gitmesi söylendi. Bu tip otomobiller bazen geri viteste stop ederdi; buna da öyle oldu. Terörist hedefinin arabayla yavaş yavaş gelip önünde durduğunu gördü ve tabancasını ateşledi. Katil Gavrilo Princip 17 yaşında, milliyetçilik ve terörizm eğitimi görmüş bir romantikti. Avusturya da reşit olmayanlara idam

 Almanya'ya Casus Olarak Gönderdiğimiz Dansöz Emine Adalet'in Gizemli Hikayesi Türkiye tarafından Nazi Almanyasına casus olarak gönderilen Emine Adalet, Hitler'in yaverlerinden Freglayr ile olan tanışıklığı sayesinde Nazilerin gizli bölgelerine hatta karargâha kadar girer. Hitler'in Propaganda Bakanı ve sağ kolu Joseph Goebbels, kendisini görmek ister. Emine Adalet, Goebbels'in ihtişamlı malikanesinde çok iyi karşılanır. Artık o, Hitler'in hayranlıkla seyrettiği bir yıldız olarak tanınır. Ancak Emine Adalet, onların sandığı gibi sadece sahne gösterisi yapan bir kadın değil, cumhuriyetin ilk Milli İstihbarat Teşkilatı için bilgi toplamakla görevli ajanlardan biridir. Almanya'ya casus olarak gönderdiğimiz dansöz Emine Adalet, Führer'in yaveri ile ilişki kurup istihbarat elde ederek ve Nazilerin Paris'i işgal edeceğini Türkiye'ye önceden bildirir. Böylece Türk hükûmeti, Paris'teki Türk vatandaşlarını geri çağırıp zarar görmemelerini sağlamıştır.

 ABDÜLHAMİD AVRUPA'YA BORCU ÖDEYEMEYİNCE... Öfkelenen Fransa, donanmasından 7 gemiyi üzerimize gönderdi.  Karşı koyacak donanmamız yoktu. Ve 1901'de Fransız donanması Midilli Adamızı kuşattı. Adayı giriď çıkışlara kapattı. Limanı tuttu. Vergi gelirlerine el koyacağını bildirdi.   Peki bu noktaya nasıl gelinmişti? 1879'da dış borcunu ödeyemez duruma düşen devletimiz 1881 Muharrem Kararnamesi ile ekonomiyi Duyun-u Umumiye iIe Reji Şirketi ipoteğine devretse de yabancı sermayeli Osmanlı Bankası bile yeni kredi açmayınca bir kısım borçlar ödenemiyordu.  Fransız sefiri Constans, 1901’in temmuz ayından itibaren bu borcu alabilmek için hükümeti sıkıştırırken, alacaklılar İstanbul’da mahkemeye başvurmuşlar ve davayı da kazanmışlardı. Yalnız hükümet, amcasının tahttan indirilmesinde kullanılan böyle bir borcun varlığından Abdülhamid’i haberdar etmekten korkmuş ve bunu Padişah’a duyurmamıştı. Ağustos ayına gelindiğinde ise Fransa hükümeti elçisi vasıtasıyla durumdan bizzat Saray’ı ha